صلوات برای اهالی جهنم! (یا هنر ایرانی!)

به گزارش   مشرق، سازمان زیباسازی شهرداری منطقه 11 تهران تابلویی را در حاشیه پارک دانشجو در چهارراه ولی عصر (عج) نصب نموده است و در آن صلوات را با خطی خوش به صورت گرافیکی نوشته است، به گونه ای که آل محمد در آن به صورت آل جهنم خوانده می شود!

قابل ذکر است که کلمه ی "جهنم" در این جمله مربوط به کلمه ی "فرجهم" است که گرافیست یا خطاط مربوطه "فر" آن را در پائین جمله آورده و نقطه "فر" را در بالای "جهم" و در نهایت، سهوا این کلمه به صورت آل جهنم خوانده می شود. یقینا این یک اشتباه سهوی است و تعمدی در کار نیست، لیکن بهتر است در ایجاد نگاره های گرافیکی جهت زیباسازی شهر و انتقال انگاره های دینی در قالب این چنین تابلو هایی دقت مضاعفی صرف نمائیم.

فراموش نکنیم ترکیب و یا کمپوزیسیون در مقوله هنر به صورت عام و در هنرخطاطی به صورت خاص، نقش بسیار مهمی ایفا می کند. گاهی همه بار القای یک مفهوم در هنر، بر دوش "ترکیب" گذاشته می شود. و کمپوزیسیون از اولین گزاره های مبادی سواد بصری و هنر است. امیدواریم که این هنرمند عزیز سهوا از بکارگیری این موضوع مهم از سواد بصری، چشم پوشی کرده باشد.

منبع : وعده ی صادق

سه دهه، سه فتنه

دهه‌ی شصت

اما در حالی که کمتر از دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود، گروهک‌ها بر شیطنت‌های خود افزودند و با آغاز غائله‌های خیابانی سعی بر آسیب رساندن به انقلاب نوپای اسلامی را داشتند. از مهم‌ترین این سلسله حوادث، غائله 14 اسفندماه 1359 در دانشگاه تهران است.

یکی از اتهامات گروهک‌های چپ‌گرا به نهضت امام خمینی(ره)، سازش با آمریکا بود. علت این ادعا هم آن بود که شرط لازم پیروزی انقلاب‌ها را قیام مسلحانه می‌پنداشتند و پیروزی مردمی انقلاب بدون اتکا به گروه‌های مسلح را غیر ممکن می‌دانستند. اما پیروزی انقلاب تنها به اتکای قدرت مردم بدون وابستگی به ابرقدرت‌ها و حتی بدون وابستگی به گروهک‌های مسلح، درستی نظریه امام را - پیروزی با مشارکت عمومی مردم- اثبات نمود.