بهائیت و سیاست

پس از اعدام علی محمد باب، پیروانش برای کسب جانشینی او با یکدیگر به ستیزه برخاستند. این ستیزه باعث شد تا بابیان به دو شاخه ازلی به رهبری میرزا یحیی صبح ازل، و بهائی به رهبری میرزا حسینعلی بهاء، که هر دو برادر بودند، تقسیم شوند.  

بدین گونه دو فرقه ازلی و بهائی پیدا شدند. میرزا حسینعلی بهاء که لقب بهاءالله را به خود اختصاص داده بود در سال 1309 ه. ق درگذشت و دوباره بحران جانشینی در این شاخه از بهائیت سر برآورد.