ایمان نیوز

سیاست بین الملل - فرقه شناسی - مهدویت

ایمان نیوز

سیاست بین الملل - فرقه شناسی - مهدویت

تاریخ شاهنشاهی یا یهودی؟

تاریخ شاهنشاهی یا یهودی؟

از برجسته ترین تحرکات یهودی و صهیونیستی در تاریخ معاصر ایران، برپایی جشن های 2500 ساله شاهنشاهی شیراز، در سال 1350 شمسی / 1971 میلادی است.
صرف نظر از چگونگی زمینه سازی ها، اقدامات و توجیهات درباره برگزاری مراسم موسوم به جشن های 2500 ساله شاهنشاهی و به علاوه، صرف هزینه های هنگفت و نیز مفاسد فراوان این مراسم، به طور خلاصه می توان گفت: طراحی و اجرای این برنامه به تمامی از سوی مجامع صهیونیستی و اسرائیلی بود. در افشای ماهیت این جشن، مثل همه موارد مشابه بیش و پیش از هر کس، حضرت امام خمینی (ره) پرچمدار نهضت اسلامی بود که مردم مسلمان ایران را نسبت به ماهیت و اهداف برگزار کنندگان این مراسم هشیار و آگاه نمود:
اطراف مملکت ایران در این مصیبت گرفتار هستند و میلیون ها تومان خرج جشن شاهنشاهی می شود. از قراری که یک جایی نوشته بود، برای جشن خود شهر تهران 80 میلیون تومان اختصاص داده شده است؛ این راجع به خود شهر است.
کارشناس های اسرائیل برای این تشریفات دعوت شدند به طوری که خبر شدم و نوشتند به من، کارشناس های اسرائیلی مشغول به پا داشتن این جشن هستند و این تشریفات را آنها دارند درست می کنند. این اسرائیل که دشمن با اسلام است و الان در حال جنگ با اسلام است .

تاریخ شاهنشاهی یا یهودی؟

امام خمینی ضمن نکوهیدن فسادگری های شاه و افشای توطئه صهیونیست ها، به سران کشورهای اسلامی هشدار دادند:

به این ممالک اسلامی بگویید که نروید به این چشنی که اسرائیل دارد بساط جشنش را به پا می کند یا درست می کند؛ کارشناس های اسرائیل در اطراف شیراز دارند بساط جشن را درست می کنند. در این جشنی که کارشناس های اسرائیل دارند این عمل را می کنند، نروید.
بر خلاف آنچه که برای محمدرضا شاه و سران و دولتمداران رژیم پهلوی توجیه و القا کرده بودند و علی رغم تبلیغات ادعایی درباره پهلوی مبنی بر بزرگداشت 2500 سال سلطنت و پادشاهی در کشور ایران، واقعیت این بود که جشن های 2500 ساله، صرفاً با هدف نکوداشت خاطره و تاریخ عزیمت یهودیان از بابل به ایران و بیت المقدس در زمان کورش، در سال 539 قبل از میلاد بود.
آن گونه که بعدها آشکار شد، محافل یهودی ـ صهیونیستی در سال 1340 / 1961 م، طرح و تمایل به برپایی این جشن را اعلام کرده بودند.
در سال 1961، اسرائیلی ها تصمیم گرفتند تا به منظور یادبود آزادی و رهایی ملت یهود از اسارتش در بابل، کنگره ای با شرکت تاریخ نویسان برگزار نمایند. می دانیم که بخت النصر دوم، پادشاه بابل، پس از آنکه اورشلیم را فتح کرد، اسرائیلی ها را به اسارت به بابل برد. اسارت آنها در بین النهرین، مدت چهل سال به طول انجامید، یعنی تا زمانی که کورش بزرگ، شاه پارس، بابل را در سال 539 پیش از میلاد به تصرف خود درآورد. در این تاریخ بود که او ملت یهود را به اورشلیم بازگرداند و دستور بازسازی معبدشان را صادر نمود.
تاریخ نویسان و شرق شناسان ایرانی هم به این اجلاس اسرائیلیان دعوت شدند، مشاور فرهنگی دربار که از گرایش های جاه طلبانه شاه مطلع بود، ( از شاه ) درخواست ملاقات کرد. در این ملاقات، تاریخ شناس معروفی که متاسفانه با تمام دانش خود از شخصیتی ضعیف و نفوذپذیر برخوردار است، او را همراهی می کرد و نظریه زیر را ارائه نمود:
به جای آنکه بگذاریم اسرائیلی ها این بزرگداشت را منحصر به آزادی یهودیان از بابل، نمایند، چرا تاکید را بر ارزشهای والای کورش کبیر، شاه هخامنشی قرار ندهیم و به سلطنت رسیدن او را به عنوان یکی از زمانهای پرعظمت عهد عتیق جلوه ندهیم، تا به این ترتیب نشان دهیم که سلطنت در ایران منشایی اصلی و تاریخی دارد؟
این پیشنهاد به نظر شاه خیلی جالب آمد .
در آن زمان، بر اساس محاسبه کانون های صهیونیستی، سال 539 قبل از میلاد به عنوان مبدا، با سال 1961 میلادی ( 1340 شمسی ) جمع شده و رقم 2500 به دست آمده بود.
بعضی دیگر عقیده دارند که چون کانون های مزبور موفق به برگزاری جشن ها در سال 1340 ش / 1961 نشدند، لذا ده سال بعد یعنی سال 1971 م / 1350 ش، به برپایی این مراسم اقدام کردند. بر این اساس، آنها سال 1971 ( 1350 شمسی ) را با سال 529 قبل از میلاد، که تقریباً همزمان با آغاز پادشاهی کورش بود جمع و رقم 2500 را به دست دادند.
در یک اثر تحقیقی نیز در این باره چنین تصریح و تاکید شده است:
داستان آزادی یهود به دست کورش در تورات نقل شده و جشن های 2500 ساله که محمدرضا پهلوی راه انداخته بود در واقع به خرج ملت ایران و به خاطر بزرگداشت این واقعه تاریخی محبوب یهودی ها و با رهبری و برنامه ریزی صهیونیست ها بود . محافل یهودی و صهیونیستی نیز در این باره اعترافات جالب توجهی داشتند که در این نوشتار، فقط به یک نمونه از آنها بسنده شده است.
لطف اله حی یکی از سران انجمن کلیمیان تهران، نماینده مجلس شورای ملی، از مشاهیر و معاریف فراماسون و عضو برجسته تشکیلات صهیونیسم که ریاست « شورای یهودیان ایران » در « شورای مرکزی جشن نهای 2500 ساله » را عهده دار بود، در مهرماه 1349، طی اطلاعیه ای در میان جامعه یهود ایران، در این باره چنین نوشت:
این جشن ها در حقیقت یادبود اولین اعلامیه حقوق بشری در 25 قرن قبل است. همان اعلامیه ای که به فرمان کورش کبیر شاهنشاه بزرگ ایران در آزادی ملت یهود از اسارت بابل و آبادی خانه خدا و معبد دوم در اورشلیم صادر شد و نه تنها به منزله لوحه زرینی در بزرگی روحی و عظمت فکر انسانی شاهنشاهی ایران در تاریخ بشریت به یادگار مانده و هنوز هم می درخشد بلکه ماده تاریخ 2500 ساله جامعه یهودیان ایران شد. در حقیقت اعلامیه کورش کبیر ابتدای سکوت یهودیان ایران در ادوار عزرا و نحمیا و زر و بابل در این دیار مقدس به شمار می آید.
فی الواقع جشن های سال ‎آینده برای یهودیان ایران جنبه جشن 2500 ساله تاریخ ما ( یهودیان ) در ایران است.
از این حقایق مهمتر آنکه این جشن ها در عهد سلطنت پرافتخار پدر تاجدار و انسان بزرگ قرن ما شاهنشاه آریامهر که به حق نزد یهودیان جهان کورش ثانی لقب گرفته است انجام می گیرد. به همین منظور از مدت ها قبل از طرف شورای مرکزی جشن های شاهنشاهی با شرکت گروهی از سرشناسان و افراد بصیر جامعه یهود، شورای یهودیان ایران وابسته به شورای مرکزی جشن های شاهنشاهی تشکیل و با مطالعه مستمر و عمیق و مشاورات لازم برنامه اجرایی جامعه ما ( یهودی ها ) را در این باره تهیه نمود ( ... که ) شامل اقدامات مفصلی در زمینه های فرهنگی ـ بهداشتی جشن ها و مشارکت جوامع مختلف یهودیان جهان است به موقع خود به اطلاع همگان خواهد رسید تا هر خانواده یهودی ایرانی سهم خود را در آن ادا نماید. به هر صورت محافل یهودی صهیونیستی با برگزاری جشن های مزبور، و تغییر تاریخ و تقویم هجری شمسی ایران به تاریخ ظاهراً شاهنشاهی و در واقع « تاریخ و تقویم یهود ایران » سعی در تعقیب مقاصد خود کردند که با پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط سلطنت پهلوی توطئه آنها نقش بر آب شد. سخن آخر این نوشتار تنها به بخش ها و گوشه هایی از ابعاد گسترده حضور و نفوذ ماموران و کانون های صهیونیستی و ایادی آنها در ایران عصر پهلوی، آن هم به طور موجز و گذرا، اشاره کرده است. بررسی و تبیین همه مسائل و مباحث در حوزه مورد نظر نیازمند سال ها بررسی و تدوین دهها اثر تحقیقی و مستند است. برای مثال، تلاش مستمر و پی گیر ماموران صهیونیستی در ایران عصر پهلوی برای غارت آثار ارزشمند تاریخی، فرهنگی و باستانی، از اشیاء و دفینه های عتیقه گرفته تا کتاب ها و آثار فرهنگی بسیار کهن و گرانسنگ و انتقال بسیاری از آنها به فلسطین اشغالی در این نوشتار مورد اشاره قرار نگرفته است. این در حالی است که برای تبیین و تشریح لااقل این بخش از توطئه صهیونیست ها، برای نسل جوان و علاقه مند کشور، باید ماه ها و بلکه سال ها وقت برای تحقیق و تدوین سپری کرد. در بخش های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و اطلاعاتی نیز به انجام تحقیقات مبنایی، جدی و همه جانبه است، با بتوان آنچه را که در پس پرده تاریخ، بر این جامعه گذشته، برای نسل های آینده، به طور مستند و دقیق تبیین و تدوین کرد. این نوشتار، تنها تلنگری به صاحبان فکر، توانایی و قلم، تا فردا مورد شماتت و سرزنش نسل های آینده قرار نگیرد.
منبع: کتاب پژوهه صهیونیست