دوستان! من در زندگی ام همواره کوشیده ام به حقیقت و نه به هیچ چیز یا کس دیگر، حتی به خودم- و به خصوص به خودم- وفادار باشم. همواره به دوستانم هم گفته ام که اگر از جاده انصاف ذره ای دور شدم، در نقد من به سمت حقیقت، کوچکترین رحم و اغماضی به خرج ندهند. این بهترین و سخت ترین شیوه زیستنی است که آموخته ام. ولو اینکه به خاطرش از هر دو طرف راست و چپ رانده شدم و از هر دو حرف شنیده ام. امروز هم به شما می گویم، این شعار من است: «حقیقت و نه هیچ چیز دیگر، حتی شما دوست عزیز!» اگر پست های پیشین من باعث شده برای من کامنت بگذارید و منی که سال ها "تو" بوده ام را بدین خاطر که امروز گمان می کنید حقیقت را پایمال کرده ام، به سختی "شما" خطاب کنید، از شما می خواهم بر من سخت بگیرید و کوتاه نیایید. هرجا که گمان می کنید از انصاف خارج شده ام و به وادی وهم رفته ام، بر من بتازید آنچنان که من نیز بر دوستان یا دشمنان شما تاخته ام. هیچ دوستی ای بر من به «شیرینی» دوستی نیست که به سخت ترین شکل مرا از اشتباه-حتی اشتباه- باز می دارد. اما من همین جا می نویسم که در پست هایی که موجب رنجش شما شده و شاید بر خلاف سلیقه سیاسی تان بوده و باعث حتی سکوت شما شده است، هرگز آگاهانه و برای خوشامد کسی ذره ای خلاف آنچه که حقیقت دانسته ام ننوشته ام و برای همه حرف هایم دلیل مدرک و استدلال دارم. در باب «تقلب در انتخابات» که به من اعتراض کرده بودید، من در این پست همه آن مباحث ریاضی را که درباره نمودارها گفته شده می آورم و قضاوت را با شما و با تاریخ می گذارم. من نوشتن این پست را بر خودم لازم می دانم تا باور کنم که همه حقیقت را در باب تقلب گفته ام و نه فقط تفاسیر طنازانه خودم را. این توضیح را هم بدهم که قسمت هایی از این نوشته ها از ایمیل های دوستی به من رسیده که گمان نمی کنم عنوان نامش برایش مهم باشد. پیش از هر چیز، به لینک زیر نگاه کنید: http://www.huffingtonpost.com/robert-naiman/based-on-terror-free-tomo_b_215423.html همان طور که می بینید، این نظرسنجی یک نهاد آمریکایی وابسته به بنیاد «راکفلر» پیش از انتخابات است، قاطعانه پیش‌بینی کرده که نتایج به صورت زیر خواهد بود: Mahmoud Ahmadinejad - 66.7%
Mir Hussein Moussavi - 27.5%
Mehdi Karroubi - 3.9%
Mohsen Rezai - 2.0% حتما به خاطر دارید، فردای اعلام نتایج انتخابات، نموداری بیرون آمد که نشان می‌داد، بر اساس نتایج اعلام شده توسط وزارت کشور، رأی آقای احمدی‌نژاد به صورت خطی و با شیبی تقریبا ثابت از آقای موسوی جلوتر است که برای بسیاری از دوستان، این کشف حجت علمی برای وجود تقلب در انتخابات بود. به هر جهت و در باب آن نمودار خطی، بد نیست نگاهی هم به لینک زیر بیندازید: یک سایت علمی آمریکایی که ظاهرا هیچ ارادتی هم به آقای احمدی‌نژاد ندارد، استناد به این نمودار را بی اساس دانسته است، نویسنده در این سایت نشان داده که چنین نموداری کاملا طبیعی است و به هیچ وجه وجود تقلب را اثبات نمی‌کند. از همه جالب‌تر این که محقق مزبور نشان داده نمودار نتایج انتخابات میان اوباما و مک‌کین در آمریکا هم از مدل خطی مشابهی پیروی می‌کند: http://www.fivethirtyeight.com/2009/06/statistical-evidence-does-not-prove.html اگر دنبال دلایل ریاضی پدید آمدن این نمودار هستید، فایلی را آقای دکتر رستگار از ایتالیا برای دوستی ایمیل کرده‌اند. از ایشان هم تشکر می‌کنم و لازم به ذکر نیست که ایشان هم به آقای احمدی‌نژاد رآی نداده‌اند. به دلیل فیلتر بودن تاینی پیک، عکس نمودار را نمی توانم بگذارم، فکر کنم همه دیده اید، اما هرکس خواست بگوید برایش کل ایمیل را فوروارد می کنم، اما متن ایمیل این است: "یک تحلیل نادرستی که در چند روز گذشته دیدم، نمودار و رکرسیون بالاست. در این تحلیل دو سری زمانی تعداد آرای دو کاندیدا را رگرسیون کرده اند و دیده شده یک خط راست از میان نقاط می گذره و R2 رگرسیون هم شده 99 درصد و از این بعنوان دلیلی بر دست کاری آرا یاد کرده اند. حالا این تحلیل چرا اشتباهه؟ چون دو متغیری که stationary نیستند را در رگرسیون استفاده کرده اند و R2 بالا از نشانه های رگرسیون متغیرهایی هستند که با زمان افزایش پیدا می کنند. این مبحث در سری های زمانی بحث میشه و می تونید اینجا را نگاه کنید. پروفسور گرنجر که جمعه پیش هم درگذشت بابت تحقیقاتش در این موضوع به همراه رابرت انگل چند سال پیش جایزه نوبل را هم برد. من از همین داده ها استفاده کرده ام و به جای اینکه از مجموع آرا در هر زمان استفاده کنم به داده های اضافه شده در هر مقطع زمانی نگاه کرده ام. مثلا اگر در واحد زمانی 4 یک سری ارای جدید اضافه شده فقط به آرای اضافه شده نگاه کرده ام و درصد آرای هر کاندیدا را در اطلاعات اضافه شده را حساب کرده ام. نمودار زیر درصد آرای موسوی و احمدی نژاد را نشون میده . همانطور که مشاهده می کنید درصد احمدی نژاد در آرای اضافه شده رو به کاهش بوده (نقطه چین سیاه) ودرصد موسوی روند رو به رشد داشته داشته است (خط قرمز). بررسی آرا و نشون دادن اینکه تقلب شده یا نه، کار سختی نیست. وزارت کشور آمار را به تفکیک شهرها اعلام کرده. کافیست که چند صندوق بصورت تصادفی از هر شهر انتخاب شوند و شمارش آرا انجام بشه و بعد با یک تست ساده آماری میشه نتیجه گیری کرد که آمار اعلام شده درست هست یا خیر. من تو حرف های موسوی چنین چیزی ندیدم. ولی آقای محسن رضایی همین پیشنهاد را ارایه کرده و فکر می کنم راه ساده و درستی برای تایید یا رد نتایج انتخاباته. دولت هم اگر حسابش پاکه باید این اطلاعات را در اختیار آقای رضایی قرار بده و کشور بهمین سادگی از بحران درمیاد." آخرین مطلب در باب نمودارها که من دیدم، این مقاله علمی ست که از بسیاری لحاظ بسیار هم جالب است. یکیش اینکه این قدر برایشان مهم است، لابد آنها که مقاله علمی قابل چاپ کار کرده اند می دانند که چقدر زحمت دارد و البته این مقاله به نظرم بیشتر سیاسی می رسد. اکسپت گرفتن برای یک مقاله به طور معمول بین دو تا هشت ماه طول می کشد به هر حال pdf مقاله را دارم. هر کس خواست می توانم بفرستم. دوستان لطفا دقت کنید که این مقاله هنوز پذیرفته نشده. یعنی هنوز داوری علمی نشده. بلکه صرفا نوشته شده و حتی احتمال دارد-مثل هر مقاله دیگری- توی داوری رد شود. بنابراین قابل استناد نیست. و این توضیحات یکی درباره اش: با توجه به اینکه تعدادی از دوستان در مورد مقاله ارسالی حساسیت نشان دادند و توضیح بیشتری را {....} لازم به ذکر است که نویسنده مقاله از کشور لهستان هستند و با استفاده از قوانین موجود در علم آمار (که در تمامی علوم تجربی مورد آزمون قرار گرفته است) صرفا به بررسی آمار انتخابات ایران (که توسط وزارت کشور ایران منتشر شده است) پرداخته اند. همچنین نویسنده در جاهای مختلف اشاره کرده اند که برای افزایش درستی ادعاهایشان نیاز به آمار دقیقتر (ریزتر) دارند. نکته مهم و جالب توجه ارائه مقاله ای کاملا علمی توسط یک خارجی با استفاده از آمار انتخابات ایران است که به معنی زیر ذره بین قرار داشتن کشورمان است. در واقع این قسمت به نحوی نتایج تحقیق را نشان می دهد: i.e. roughly 3 million votes would have been artificially added to A’s vote counts. Corresponding explanations for the anomalous (according to this alternative hypothesis) ... یعنی احتمال سه میلیون تقلب در رای احمدی نژاد وجود دارد. اگر چه این فقط یک مقاله علمی دیتیلزاست و هنوز پذیرفته نشده و به هیچ وجه به معنای رای قطعی نیست، اما تنها راه درک آن یک بررسی آماری دقیق تر و -البته-آرام تراست. و برای اطلاع دوستان باید عرض کنم من خودم هنوز این مقاله را کامل نخوانده ام. اما هر چیز جدیدی را که دانستم اینجا خواهم نوشت. این ها را نوشتم که مشخص باشد، من گرچه احتمال تخلف یا تقلب را به طور کلی رد نمی کنم و حتی در شرایط آرام-اتفاقا بررسی اش را دست کم برای برطرف شدن ایرادات وارده کاملا لازم می دانم، اما این به معنای این نیست که هیچ یک از استدلالات غلط طرفین دعوا را می پذیرم. در ضمن دوستان بدبین یا خوش بین من! این احتمال در بهترین حالت -یعنی اگر مقاله فوق پذیرش داشته باشد و مصداق هم درست باشد که همه اینها کار کارشناسی می خواهد- حداکثر سه میلیون است و حتی اگر همه این رقم مربوط به رای موسوی باشد باز هم هنوز اختلاف خیلی زیاد است و انتخابات را به دور دوم نمی کشاند. به هر حال معتقدم هر اصلاح و یا حتی محاکمه ای باید در داخل و به دست معتمدین خودمان انجام گیرد. من در پی دفاع از هیچ چیز یا کسی نیستم مگر شناخت حقیقت، و زیرپاگذاشتن حق را یا نپذیرفتن اش را از هرکسی که باشد تاب نمی آورم. و من می دانم که این بحث ها از برای عقل جزیی است، آنکه "اعتماد" کرده اعتمادش را از اینجاها بدست نیاورده و آنکه "اعتماد" ش را از دست داده-و من به او هم حق می دهم و این از پیچیدگی حق است- با اینها به دستش بر نمی گردد. من اما در کنار گفتن از عقل کلی این تحفه را هم برای عقل جزیی آوردم که گله کرده بود. از دروغ خوشم نمی آید. از هر که و هر چه که باشد. و تا مطمئن نباشم قلم به دست نمی گیرم. و ای دوست من! تو که این روزها سکوت کرده ای! تو که خیلی پیشتر از سبز پوش ها نومید شده بودی! چرا که بوی قدرت تمام کوچه های جان انسان را پرکرده بود! و تو این بو را چه خوب می شناختی! تو که «پیش بینی» می کردی و نه «پیش گویی». و آنکه می داند می داند که یک دنیا فرق است میان این دو کلمه. و آنکه نمی داند را حرجی نیست. با توام ای دوست من! تو که یک کوه حرفی! تو که اشکهایت را پنهان کرده ای و از ظلمت این روزها دلت گرفته. تو که سکوت کرده ای و بیشتر از همه حرفی. چرا نمی نویسی؟ بنویس! این ناله ها باید جایی به ثبت برسد. ناله های انسان کامل. میان این همه انواع داروینی. ناله های تو در فراق انسان کامل در میانه دروغگویانی که تشت رسوایی شان این روزها از بام تاریخ افتاده، تنها تسلی روح انسان است. آن روح زجرکشیده تنها که به گفته های من و تو امید بسته است. بنویس دوست من! نگو به من که قرآن باز کرده ای و "مریم" آمده و روزه سکوت، نگو که گفتنی ای نیست، نگو که این نیز بگذرد؛ این ها برای عظمت تو حرف های کوچکی ست، سکوتت را در این خماری با سکر آورترین شراب ها بشکن، بگو بگو! پیش از آنکه ناگفته ها گلویت را ببندد بگو. ---------------------- بعدالتحریر: صرفا به خاطر احترام به جریان آزاد اطلاعات(!) این پست را فرستادم اش برای همه اهالی دانشگاه. جالب است. آنهایی که تا حالا جواب داده اند بیشتر از خارج ایران بوده اند! و این پاسخ یکی از اساتید است.استاد ک. از آلمان(؟). اینکه مرا مستر خطاب کرده به کنار. اما اتهامی که برایم خیلی خنده دارتر است اتهام لاور(lover) احمدی نژاد است(که عشقش را کنار گذاشته) در حالیکه خیلی ها -از طرفدارانش- مرا هیتر(hater) احمدی نژاد می دانند(که لابد put asside mu hate!)! عجب روزگاری شده! چه جوابی می توانم به او و امثال او بدهم. مثل اینکه اینها خودشان منطقشان باینری شده! Hi dear Mr F...,
There is no need to refer to these statistical predictions.
What do think when you are alone, and when you put aside your love to Mr.
Ahmadinejad? Do you actually believe that Ahmadinejad has won the election
with more than 25 millions votes? And there is no fraud in it? Yes, I
know; no body can prove it; the only way is to take a new election with
independent observers.
good luck, این جواب چطور است؟ do you think that an alone person could not take his wisdom /انتهای پیام/ نویسنده مقاله از کشور لهستان هستند و با استفاده از قوانین موجود در علم آمار (که در تمامی علوم تجربی مورد آزمون قرار گرفته است) صرفا به بررسی آمار انتخابات ایران (که توسط وزارت کشور ایران منتشر شده است) پرداخته اند... | 
