مهدی سعیدی-گروه اندیشه؛ در حوزه ی گفتار و نظر؛ نفی حکومت دینی و جمهوری اسلامی توسط اکبرگنجی، حمله به نظریه ی ولایت فقیه و حکومت ولائی توسط محسن کدیور، محکوم کردن تصمیمات و رفتار سیاسی حضرت امام(ره) توسط مهاجرانی، نمونه هایی از مواضع سران خارج نشین فتنه سبز است که تمام قد در حمایت از موسوی و کروبی ایستاده اند. مخالفت با اصول صریح قانون اساسی و بی‌اعتبار دانستن نهادهای قانونی کشور، ایجاد اختلاف و دودستگی در جامعه و رو در رو قرار دادن مردم، ایجاد ناامنی و دعوت به اغتشاشگری و حمایت از آشوبگران، اقدام علیه امنیت ملی و همسویی با بیگانگان و حرکت در قالب سناریوی کودتای مخملین، ایستادگی در برابر رهبری انقلاب و حکم صریح ولایت مطلقه ی فقیه، همراه شدن با مطرودین حضرت امام(ره) چون شیخ ساده لوح مخلوع امام، همراه شدن با معاندین حضرت امام(ره) و دشمنان انقلاب اسلامی چون گروهک منافقین و سلطنت طلبان نیز فهرست سیاه مخالفت های عملی سران فتنه ی سبز با سیره و آرمان های بزرگ مردی است که این افراد خود را متصف به آن می‌دانند و خود را "خط امامی" می‌خوانند. در این میان موج اعتراضات به پا خواسته در روزهای گذشته، نه تنها اهانت‌کنندگان به تمثال امام(ره) را نشانه رفته بود، بلکه بیش از آن زمینه سازان این اقدام و هتاکان به اندیشه و آرمان های امام راحل را محکوم می‌کرد. زمینه سازانی که مدعیان خط امام در فتنه ی سبز، در ردیف اول آن قرار داشتند. اعلام راهپیمایی در سراسر کشور جهت اعلام انزجار ملی از توهین‌کنندگان به شخصیت درخشان تاریخ کشور و آرمان ها و اندیشه‌های ایشان، فرصت مناسبی بود که این متهمان بخشی از عملکرد نامطلوب خود را از اذهان پاک نمایند و در مسیر هم گرایی با ملت و نظام اسلامی قدم بگذارند. اما متأسفانه آخرین فرصت نیز برای این جریان از بین رفت و "تجدید بیعت باشکوه ملت با امامشان" در غیاب سران فتنه برگزار شد. در حالی که در هوای سرد و بارانی آخرین جمعه ی پاییزی، میلیون ها عاشق امام - که به احترام سید شهیدان(ع) و شاگرد خلفش خمینی کبیر(ره) پیراهن عزا بر تن داشتند - در سراسر کشور به خیابان ها آمدند تا عمق نفرت و انزجار خود را نسبت به هتاکان به امام(ره) نشان دهند، بار دیگر این فتنه گران سبزپوش بودند که حاضر به همراهی با ملت نشدند. حامیان خارج نشین فتنه ی سبز ازجمله "محسن مخملباف" و "محسن سازگارا" که به شدت از حضور ملت در این حرکت نگران بودند از مردم خواستند در راهپیمایی روز جمعه شرکت نکنند. جمعی از هواداران این فتنه در وبلاگ های خود به صراحت نوشتند: «1- خیلی ها مثل من اعتقادی به خمینی ندارن و کاری هم باهاش ندارن که بخوان بیان ازش حمایت کنن ! 2- هرچقدر هم که سبزها در این راهپیمایی حضور داشته باشن، حکومت اونو مصادره میکنه و میگه اینا مخالف جنبش سبز هستن. 3- تجربه نشون داده چند تظاهرات پشت سر هم انرژی رو یکمی کاهش میده پس بهتره به فکر تاسوعا و عاشورا باشیم . چون تاسوعا و عاشورا هم از لحاظ گستردگی و هم از لحاظ تاریخچه ی سیاسی انقلاب خیلی پر اهمیت تره . 4- باید محرم شروع بشه تا همه ی شرایط رو بتونیم خوب اسکن کنیم و بهترین تصمیم رو بگیریم. چون تجربه نشون داده در شرایط خیلی مهم جنبش سبز خیلی تیزهوشانه عمل میکنه.»[1] برخی دیگر از اظهارات حامیان فتنه سبز نیز به خوبی نشان می‌دهد که آن ها از چه کسانی خط می‌گیرند: «در راهپیمایی 27 آذر نباید شرکت کرد. به چند دلیل. 1- این راهپیمایی را حکومت ترتیب داده است و تمام سوء استفاده از این راهپیمایی را خواهد کرد. 2- کروبی و موسوی هنوز برای شرکت کردن اعلام آمادگی نکرده اند. آن ها نمی‌توانند مستقیماً اعلام کنند که شرکت نکنید. عدم اعلام حضور به معنی قبول نداشتن این راهپیمایی است. 3- مجید انصاری اعلام کرده که همچنان منتظر صدور مجوز برای مجمع روحانیون مبارز هستیم آن هم برای یک روز دیگر. 4- کم بودن زمان برای اطلاع رسانی و عدم اطلاع رسانی از طرف سایت کلمه. 5- گفته ی سازگارا مبتنی بر این که بهتر است کسی در این راهپیمایی شرکت نکند تا بتوان تمام زور و قدرت حکومت در برگزاری یک راهپیمایی نمایشی آن هم با به میان وسط کشیدن آقای خمینی را دید و حکومت و طرفدارانش به وضوح ببیند که هیچ جایگاه مردمی ندارد. در محرم و روزهای دیگر فرصت برای یک راهپیمایی میلیونی فراهم است.»[2] سران داخلی فتنه همچون مجمع روحانیون مبارز و موسوی و کروبی نیز که امروز منفعلانه تبعیت از سران خارج نشین را پذیرفته اند و از آن سو خط می‌گیرند، اعلام کردند که در روز جمعه در میان آحاد میلیونی ملت نخواهند بود. این جریان با بهانه تراشی خواستار برگزاری راهپیمایی مستقل در روز دیگری شدند! اتخاذ چنین تصمیمی س‍ؤالات متعددی را برای اذهان ملت ایجاد کرده است. از جمله اینکه مدعیان خط امام چرا حاضر به حمایت خالصانه از امام(ره) نیستند؟ چرا حتی در حمایت از امام بدنبال فرصت طلبی برای تداوم فتنه ی سبز بوده و بدین منظور راهپیمایی مستقلی را خواهان می باشند؟ چرا در زمانی که حامیان آن ها در دانشگاه تهران به ظاهر راهپیمایی در رفع اتهام از خود در اهانت به امام برگزار می‌کنند، نه تنها شعاری در دفاع از آرمان های امام نمی‌دهند، بلکه فرصت طلبانه عکس های شیخ ساده لوح مطرود امام را - که این روزها به پدر معنوی فتنه ی سبز مبدل گردیده - بر دست می‌گیرند!؟ آیا راهپیمایی مستقل درخواست شده نیز اینگونه اداره خواهد شد و به روز حمایت از مطرودان امام مبدل خواهد گردید!؟ آیا مدعیان خط امام توجه دارند که چگونه در این روزها با دشمنان امام هم سنگر و هم پیاله شده‌اند؟! اما سؤال اساسی اینکه براستی اگر تجدید پیمان با آرمان های حضرت امام(ره) نیز نتواند همه ی جریان های سیاسی کشور را به وحدت برساند، پس چه چیزی موجب وحدت و همگرایی ملت خواهد شد؟! تفرقه افکنان آیا به این مسأله اندیشیده اند، تداوم این حرکت - که عدم همراهی این جریان با آحاد ملت است - این نظریه را در اذهان عمومی تقویت خواهد کرد که فتنه گران به هیچ وجه قصد بازگشت آرامش به جامعه را ندارند!؟ و بلافاصله این نتیجه ی منطقی متبادر خواهد شد که دستگیری سران فتنه تنها راه باقی مانده برای بازگشت امنیت و آرامش به کشور است؟ حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در آخرین سخنانشان در دیدار با جمعی از روحانیون و مبلغین دینی در مورد این رفتار سران فتنه فرمودند: «من هیچ اعتقادی ندارم به دفع؛ من گفتم در نماز جمعه؛ اعتقاد من به جذب حداکثری و دفع حداقلی است؛ اما بعضی کأنّه خودشان اصرار دارند بر اینکه از نظام فاصله بگیرند.»(22/9/88) به نظر می‌رسد این جریان اصرار به تبدیل بازی "برد - برد" به بازی "برد - باخت" دارد و در حالی که حضور در مراسم میلیونی بیعت با امام می‌توانست به برد همه ی جریان های سیاسی داخل نظام تبدیل شود، این جریان همچنان علاقه‌مند است تا خود را رودرروی نظام قرار داده و همراه با معاندین و ضدانقلابیون در قالب بازی پرهزینه ی "برد - باخت" در برابر نظام صف‌آرائی کند، دوئلی که از پیش نتیجه ی آن معلوم بوده و مرگ فتنه سبز را به همراه خواهد داشت. تجربه‌ای تلخ!؟ که گروهک منافقین و نهضت آزادی و ... (که این روزها رابطه ی خوبی با سران فتنه دارند) به خوبی به ابعاد آن واقفند! اقدام توهین‌آمیز هوادارن فتنه ی سبز و پاره کردن تمثال مبارک بنیانگذار جمهوری اسلامی در حالی در روز 16 آذر صورت گرفت که پیش از آن آرمان های حضرت امام(ره)، بارها در قول و عمل سران فتنه ی سبز مورد هتک قرار گرفته بود. | 
